Bloemen

“Noor en Bente, welke drie dingen vonden jullie vandaag het allerleukst?”

We liggen op bed. In onze vertrouwde avondpositie: ik in het midden, met in iedere arm een klein mupke. Het is alweer zeven uur geweest, de dag is voorbij gevlogen.

“Naar Intratuin… Zelf bloemen uitzoeken… En… In de ballenbak.”Even later sluit Bente zich naadloos bij Noor aan. Misschien zou mijn top-drie wel precies hetzelfde zijn. Bakken viooltjes, primula’s in alle kleuren van de regenboog en een pot met een vuurrode tulp veroverden we. O ja, en een gigantisch lieveheersbeestje van metaal, dat inmiddels vrolijk tussen de potten en schalen scharrelt.

Zelf scharrelden we ook. Heerlijk. Ik geef toe, voordat ik met de meiden op stap ga, stel ik me wel even bewust in op een ander tempo. Zelf zou ik, als ik mijn eentje was, namelijk linea recta naar de voorjaarsbloeiers benen, lukraak wat kleuren bij elkaar graaien, binnensmonds vloeken omdat ik nog steeds het verschil niet begrijp tussen potplanten, eenjarige bloeiers, vastegrondbloemen enzo, snel hulp vragen aan een medewerker (opnieuw vloeken omdat die voor mijn vraag ál-tijd even een collega moet bellen) en vervolgens naar de kassa driften, mijn kar de bochten insturend als een volwaardig Formule 1-coureur. In mijn hoofd zit ik dan thuis al met mijn handen in de aarde, hè. Dus niks geurkaarsen, sierkussens, boomstambankjes en uitverkoophoek, gewoon op je doel af en slagen.

Met de meisjes erbij gaat het anders.

“Mag ik in de kar zitten?”

“Mag ik uit de kar?” (maal drieënveertig)

“Aaaaaah, mogen we zo’n schattig egeltje/hertje/hondje/pauwtje/lieveheersbeestje/poesje/pinguintje (doorhalen niet nodig – alles is van toepassing)

“Kijk, vissen! Mogen we uit de kar!”

“Die vissen zwemmen samen, dat zijn vriendjes.”

“Mag ik zonnebloemen?”

“Waarom praat die mevrouw zo boos tegen die meneer?” (de mevrouw en meneer staan vlak naast ons)

“Is hier de ballenbak?”

“Wil je mijn knuffels vasthouden?”

“Deze steen is gebroken, waarom is dat?”

“Mogen we dadelijk in de ballenbak?”

“Waarom heten viooltjes viooltjes?”

“Mag ik mijn knuffels terug?”

“Ik moet plotseling heel nodig plassen.”

“Is dit oranje steentje krijt?”

“Mogen we zo’n glimmende triangel in de tuin?”

“Waarom staan de ijsberen uit?”

“Mogen we hier ook naar de vissen kijken?”

“Is dat een echte dino?”

“Kun je dat speelhuisje kopen?”

“Wanneer gaat Oskar dood en kopen we dan zo’n superschattige kitten?”

“Kun je hier ook nieuwe billen kopen?”

“Kopen we dat mooie kussen voor op de bank?”

“Ik heb mijn vinger omgeknakt.”

“Mag ik appelsap?”

“Waarom mag ik nooit in het stoeltje in de kar zitten?”

“Zullen we een nieuw tafelkleedje kopen?”

“Worden zonnebloemen honderd kilometer?”

Kortom, een heerlijke middag. Ok, de zon was al onder toen ik uiteindelijk thuis de bloemetjes potte, dus dat werd een beetje haastwerk. Maar de winst was toen allang binnen.