Daarom

“Papa! Waarom kam jij mijn haren! Ik heb toch niet eens gedoucht!”

“Klopt. Maar ook tussendoor kam ik soms je haren.”

“Waarom?”

“Dan blijven de klitjes lekker klein en kunnen we je haren steeds goed kammen.”

“Waarom?”

“Omdat je haren dan fijn uit elkaar blijven.”

“Waarom?”

Het is zo’n periode. Waarom is een van de mooiste woorden, eigenlijk. Met waarom houdt het gesprek nooit op en kom je samen tot eindeloze inzichten. Waarom is een vraag die de kleinste kinderen bezighoudt, maar ook de slimste professoren.

Bente is er goed in. Misschien wordt ze later zelf wel een professor. Waarom verveelt nooit en ze luistert ook nog naar de antwoorden.

“Nou… Omdat dat heel fijn is bij zulke mooie, lange haren.”

“Waarom?”

“Omdat jij dat hebt, zulke mooie lange haren.”

“Waarom?”

“Omdat je dat als klein kindje al wilde.”

“Waarom?”

“Zodat je dan later een mooie paardenstaart kon maken, net als Noor.”

“Waarom?”

“Omdat je een paardenstaart zo mooi en fijn vindt.”

“Waarom?”

“Omdat je graag een mooie meid wilt zijn. En een schattige. Wil je me even een speldje geven?”

“Waarom?”

“Dan kan ik die ook in je haren doen.”

“Waarom?”

“Dan vallen de lange haren niet in je gezicht. Met een speldje houden we ze naar achteren.”

“Waarom?”

“Omdat jij een hekel hebt aan haartjes in je gezicht.”

“Waarom?”

“Nou… Dat weet je zelf het beste. Omdat dat steeds kriebelt.”

“Waarom?”

“Haartjes zijn heel dun en als we ze niet bij je staart stieken, kunnen ze gaan kriebelen.”

“Waarom?”

Zoals ik al zei, het is eindeloos. En hoewel ik het best een leuk gesprek vind, is het misschien ook leuk als we het eens omdraaien. Eens zien hoe ver de logica van Bente zelf gaat.

“Omdat dat zo groeit. Lange haartjes die niet in je stiekje zitten, wapperen alle kanten op. Waarom vind jij lang haar eigenlijk zo mooi?”

Bente lacht al haar tanden bloot.

“Daarom.”