Interview

Soms vragen mensen me hoe dat nou is, papa zijn van twee meiden. Simpel: voordat we kinderen kregen, had ik het gevoel dat ik eerder een jongenspapa zou zijn, maar nu zou ik nooit meer anders willen.

Soms spreek ik andere meidenpapa’s. Eén van hen is Teun (32), de partner van een van de juffen van ons kinderdagverblijf: Anne. Samen hebben ze vier meiden: Iva (7), Iebe (6), Nim (4) en Vik (2). Ik stelde Teun 10 vragen.

Vier meiden! Heb je nog tijd om Formule 1 of voetbal te kijken?

“Daar maak ik tijd voor. Ze weten intussen dat papa graag Formule 1 kijkt, vaak komen ze er zelfs even bij zitten en soms herkennen ze Max Verstappen al. Maar eerlijk is eerlijk, Frozen, Tinkerbell en Bumba winnen het even vaak. Ik kijk veel races op Replay TV en voetbalwedstrijden zijn meestal ’s avonds, dat scheelt.”

Hoe vond je het, toen je hoorde dat je een meidenpapa zou worden?

“Ik had er van tevoren nooit echt over nagedacht. Ik ben zelf vrij gemakkelijk, ik groeide er automatisch in mee. Vier meiden is eigenlijk best handig in verband met speelgoed en kleding.”

Zou het met jongens heel anders zijn, denk je?

“Zelf heb ik een broer, ik was totaal niet gewend aan meiden. Wij sprongen over sloten en maakten geweren van pvc-buizen. Nou zijn onze meiden over het algemeen geen typische ‘meisje-meisjes’, maar toch is het anders. Laatst kocht ik bijvoorbeeld een radiografisch bestuurbare auto. Vonden ze best interessant – eventjes. Hij staat nu alweer een tijdje op de kast.”

Hoe ziet jouw ideale papadag eruit?

“Dat begint ’s morgens met heel veel gedoe om de oudste drie op school te krijgen. Aankleden, ontbijten, brood smeren, haren doen… Na school spelen ze veel buiten en op maandagavond gaan we met z’n allen naar de judoles van Iva. Tussendoor werk ik soms een beetje of kijk ik een televisieprogramma terug. Meestal is het een heel leuke dag.”

Op welk moment met je dochters blik je met plezier terug?

“Dan denk ik op dit moment aan onze laatste zomervakantie. We maakten foto’s in de bossen. Uiteindelijk is het resultaat super, maar je wilt niet weten hoe vaak we die foto opnieuw moesten doen. Dan was ik te laat, dan liep er op het laatste moment weer eentje uit beeld… Uiteindelijk hebben we ze met snoepjes omgekocht, haha!”

De tekst gaat verder onder de foto’s.

En waar krijg je koude rillingen van?

“Als bijvoorbeeld de kleinste mee gaat klimmen op het klimrek. Ze heeft natuurlijk drie grote voorbeelden én ze is niet bang. Ze wil alles wat haar zussen ook doen en ze dóét het ook. Op zulke momenten houd ik wel even mijn hart vast.”

Even een test: ken je alle verjaardagen nog uit je hoofd?

“Ik moet meestal even goed nadenken. Gelukkig zitten ze ver uit elkaar: mei, juli, september en november. Wel haal ik de namen soms door elkaar. Roep in de gauwigheid de verkeerde, of verwissel ik de kleren van de middelste twee. Zij hebben dat trouwens meteen in de gaten. Vooral Iebe, die zoekt haar eigen kleren uit en kleedt zich gerust drie keer per dag om.”

Hoe zit het met je vlechttechnieken?

“Ik doe het wel, maar echt gemakkelijk vind ik het niet. Vooral het laatste rondje draaien met het stiekje is erg. Vaak doe ik ook bovenin de vlecht een stiekje, dat werkt gemakkelijk. Als ik mezelf een cijfer zou moeten geven, zou dat een 7 zijn. Waarschijnlijk denkt Anne daar anders over, maar ik vind het resultaat vaak best goed.”

Anne lacht en schudt hard met haar hoofd. “Eerder een 5. Maar aan de andere kant: wel knap dat hij als man kán vlechten.”

 Wat moet een meidenpapa-to-be beslist weten?

“Dat het heel veel roze en paars wordt. En dat je iedere dag haren moet kammen, anders wordt het alleen maar lastiger. Verder is er meer dan prinsessenjurken en toverstafjes, je kunt met meiden gewoon voetballen, ravotten en met auto’s spelen. Aan de andere kant: het is toch anders. Als ik vroeger met mijn broer in de modder speelde, groeven we kuilen en bouwden we kastelen. Nu zie ik vooral keukentjes en zandtaartjes.”

Tot slot: komt er nog een vijfde?

“Nee, vier is zat. We hadden van tevoren geen idee over hoeveel kinderen we wilden, maar nu kunnen we er mooi ieder twee vasthouden. Wel zo praktisch.”